Terapeuta zajęciowy

Terapeuta zajęciowy to nowy zawód bardzo potrzebny i poszukiwany. Terapeuci zajęciowi są cennymi członkami zespołów terapeutycznych wszędzie tam gdzie występują choroby przewlekłe np.: w chirurgii, neurologii, reumatologii, kardiologii itd. Terapeuta zajęciowy wykonuje swe zadania usprawniając fizycznie, psychicznie i społecznie, przywracając osobom niepełnosprawnym zdolność do samodzielnego życia.

Organizacja nauki:

Nauka trwa 2 lata (cztery semestry) kończy się uzyskaniem państwowego tytułu terapeuty zajęciowego. Nauka w szkole prowadzona jest w formie wykładów, ćwiczeń i zajęć praktycznych. Zajęcia praktyczne odbywają się w:

• sanatorium;
• domu pomocy społecznej;
• domu dziennego pobytu;
• warsztatach terapii zajęciowej;
• szpitalu.

 Program zajęć obejmuje:

• bezpieczeństwo i higienę pracy;
• propedeutykę zdrowia;
• psychologię z elementami socjologii;
• organizację ochrony zdrowia;
• język migowy;
• pierwszą pomoc w stanach zagrożenia życia i zdrowia;
• technologie informatyczne;
• język obcy zawodowy;
• anatomię i fizjologię;
• psychologię w terapii zajęciowej;
• patologię z klinicznym zarysem chorób;
• teorię rehabilitacji;
• teoretyczne podstawy terapii zajęciowej;
• ćwiczenia z terapii zajęciowej;
• pracownię terapii zajęciowej;
• anatomię- ćwiczenia;
• praktykę zawodową.

Perspektywy zawodowe:

Absolwenci Medyczno-Społecznego Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego mogą podjąć pracę m.in. w:

• ośrodkach rehabilitacyjno-oświatowych w systemie szkolnictwa specjalnego;
• świetlicach środowiskowych;
• świetlicach socjoterapeutycznych;
• warsztatach terapii zajęciowej;
• domach pomocy społecznej;
• oddziałach psychiatrycznych i innych oddziałach szpitalnych.

Terapeuta zajęciowy posiada wiedzę i umiejętności w zakresie:

• budowania relacji terapeutycznych z podopiecznym, jego rodziną, środowiskiem i zespołem wielodyscyplinarnym;
• rozpoznawania i diagnozowania potrzeb biopsychospołecznych, stanu funkcjonalnego podopiecznego przez terapeutę zajęciowego we współpracy z zespołem wielodyscyplinarnym;
• planowania indywidualnego i grupowego programu lub planu działań terapeutycznych na podstawie diagnozy terapeutycznej, uwzględniającej możliwości, potrzeby, zainteresowania i sposób funkcjonowania podopiecznego, jego środowisko i specyfikę placówki;
• organizowania działań w zakresie terapii zajęciowej w celu poprawy funkcjonowania fizycznego, psychicznego i społecznego podopiecznego oraz jego integracji społecznej   i zawodowej;
• ewaluacji procesu terapeutycznego na podstawie dokumentacji i oceny prowadzonej terapii zajęciowej.

Zawód terapeuty zajęciowego jest bardzo młodą dziedziną medyczną, który przyczynia się do usprawnienia poprzez zastosowanie określonych czynności, pracy i rekreacji. W ogólnym znaczeniu terapia zajęciowa to: celowe działania rehabilitacyjne.

Pliki do pobrania